Het voedingscentrum weet het zeker. Je moet 2 keer per week vis eten waaronder 1 keer vette vis. Het is alleen jammer dat je daar een grote hoeveelheid ongewenste stoffen binnen krijgt zoals PCB’s, dioxines, PAK’s, zware metalen en radioisotopen vanuit Fukushima.
Als onze rivieren, zeeën en oceanen nog niet zo vervuild zouden zijn, had het voedingscentrum gelijk gehad maar dit is een onverantwoord advies. In vis en vooral in vette vis zit omega-3 vetzuur. Omega-3 vetzuren zijn goed voor onze gezondheid. Ze hebben een gunstig effect op onze bloeddruk, ontstekingsziekten en de functie van de bloedplaatjes. Voor hart- en vaatziekten zijn omega-3 vetzuren het beste medicijn.
Omega-3 vetzuren vind je ook in bepaalde groenten. Zo vind je het in spinazie, postelein, waterkers en peulvruchten. Ook in noten, lijnzaad, sojabonen en walnootolie kom je dit kostbare product tegen. Maar helaas voor ons is de beste bron van dit omega-3 vetzuur toch de vette vis en schaal- en schelpdieren. Kweekvissen als zalm of forel bevatten maar weinig omega-3 vetzuren.
Fabrikanten van orthomoleculaire supplementen komen ons hier te hulp. Zij bieden ons namelijk gezuiverde visolie, oligomega-3. Dit kun je gewoon via het internet bestellen. Dit is dan de omega-3 zonder al de vervuiling. Dat is toch wel ideaal.
Behalve omega-3 hebben we ook omega-6 nodig voor onze gezondheid. Deze twee soorten moeten we wel in de goede verhouding binnenkrijgen. Omega-6 is bekend bij ons van de reclame over linolzuur in bepaalde soorten boter. Nu krijgen wij in het Westen al heel veel omega-6 binnen want dit bevindt zich o.a. in zonnebloem-, saffloer- en sojaolie. Daarom beveelt de gezondheidsraad een verhouding van 5 eenheden omega-6 t.o.v. 1 eenheid omega-3 aan. Dus let goed op wat voor soort olie je gebruikt voor het avondeten. Je kunt dus beter olijfolie gebruiken dan zonnebloemolie.