Tweeduizendzestien in een interessant jaar om te leven, want deze tijden zijn alles behalve saai. Op alle mogelijke gebieden gebeurd er wel wat. Van oorlogen in het Midden Oosten tot vrede tussen Cuba en de Verenigde staten, van particuliere ruimtevluchten tot zelfrijdende auto’s en van het uittreden van de Britten tot het eventueel toetreden van Turkije. Ook voor juristen is het een interessante tijd, want al die nieuwe gebeurtenissen hebben ook hun gevolgen voor de rechtspraak. Van auteursrecht tot het recht om als particulier de ruimte te betreden. In Nederland wordt er ook continu gewerkt aan het optimaliseren van de rechtspraak. Zo is de privacy van burgers sinds kort beter gewaarborgd en is het gebruik van drones en dashcams aan banden gelegd.
Met zowel drones als dashcams is de kans groot dat je af en toe al dan niet per ongeluk een persoon filmt, en dat is gebonden aan wetten. Iedereen heeft namelijk recht op privacy, beelden zijn immers ook volgens de wet gewoon persoonsgegevens. Daarom is het volgens de nieuwe wetgeving verplicht voor drones om de gemaakte beelden automatisch te versleutelen, want ‘stel’ dat het uit de lucht valt en iemand anders de beelden bekijkt is er sprake van een data lek, en dat moet voorkomen worden. Ook is men redelijkerwijs verplicht om kenbaar te maken dat er gefilmd wordt. Dit zie je bijvoorbeeld in winkels, maar geldt nu dus ook voor drone gebruikers. Volgens de wet zou dit kunnen door middel van flyeren of felle lichten.
Met dashcams, of met een achteruitrijcamera, is dit onduidelijker. Je kan het immers lastig kenbaar maken. Wel mag je de beelden alleen gebruiken als je een goede reden hebt, bij ongelukken of met de camera’s van www.vanzwitserland.nl bijvoorbeeld om de veiligheid van de andere verkeersdeelnemers te waarborgen.